İstanbul’un İlçeleri Sosyoekonomik ve Demografik Açıdan Değerlendirildi

İlim Kültür Eğitim Vakfı Araştırmacısı Enes Koru tarafından hazırlanan yeni rapora göre, İstanbul’un ilçeleri arasındaki farklılıklar demografi, ekonomi, sağlık, eğitim, çevre, ulaşım ve sosyal hayat gibi temel göstergeler üzerinden incelendi. Raporda, İstanbul’un kentleşme dinamikleri, göç hareketleri ve mekansal dönüşüm süreçlerinin ilçelere etkileri detaylı bir şekilde ele alındı.

Vakfın Yönetim Kurulu Başkanı Ahmet Sait Öner, raporun İstanbul’un ilçelerindeki sosyoekonomik görünümü detaylı bir şekilde analiz ettiğini belirtti. Raporda, eğitimden sağlığa, sosyal yapıdan iktisadi yapıya ve ulaşıma kadar İstanbul’un ilçeleriyle ilgili pek çok konunun ele alındığı ifade edildi.

Öner, raporun İstanbul’un genel fotoğrafını çizerken aynı zamanda ilçe ilçe sosyoekonomik veriler sunduğunu dile getirerek, bu verilerin kentsel adalet kavramı üzerinden hizmetlere erişim imkanlarını ölçmek için kullanılabileceğini vurguladı. Ayrıca, raporun yerel yönetimlerden politika üreticilere, karar alıcılardan araştırmacılara kadar geniş bir kesime hitap ettiğini söyledi.

Öner, İstanbul’un Türkiye nüfusunun yüzde 20’sine ev sahipliği yaptığını belirtirken, kentteki makro sorunlara makro çözümler üretmenin önemine dikkat çekti. Raporda öne çıkan veriler arasında nüfus hareketliliğinin büyük bir rol oynadığını vurgulayan Öner, ilçelerdeki nüfus artışı ve azalışları detaylı bir şekilde incelediklerini kaydetti.

Öner, İstanbul’da tek başına yaşayanların oranının arttığını belirterek, bu durumun özellikle Kadıköy, Şişli ve Bakırköy gibi ilçelerde daha belirgin olduğunu ifade etti. Aynı zamanda gelir düzeyi ile doğurganlık oranları arasındaki ilişkiye de değinen Öner, raporda yer alan verilere göre, gelir düzeyi düşük ilçelerde doğurganlık oranlarının daha yüksek olduğunu bildirdi.

Rapor ayrıca, İstanbul’un gayrisafi yurt içi hasılasının üçte birini üretmesine rağmen gelir adaletsizliğinin en derin yaşandığı metropollerden biri olmasına da dikkat çekti. Sultanbeyli ve Sultangazi gibi ilçelerde gelir adaletsizliğinin özellikle derin hissedildiği belirtildi.

İstanbul’da ev kiraları ve ulaşım alışkanlıkları da raporda ele alındı. Özellikle Şişli, Kadıköy ve Fatih’in ticaret ve finans merkezi olmasının yanı sıra, Esenyurt ve Tuzla’nın sanayi merkezi olarak öne çıktığı ifade edildi. Öner, kentteki kişi başına düşen yeşil alan miktarının da ilçeler arasında önemli farklılıklar gösterdiğini aktardı.

İLKE Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Öner, raporda gelir düzeyinin tüketim alışkanlıkları üzerindeki etkilerinin de değerlendirildiğini belirtti. Ayrıca, yükseköğrenim eğitimi düzeyinde yaşanan artışın eğitim fırsatlarının yaygınlaşması açısından olumlu bir adım olduğunu ifade etti.

İstanbul’un ilçeleri arasındaki sosyoekonomik ve demografik farklılıkların detaylı bir şekilde ele alındığı rapor, kentteki dengesizliklerin anlaşılmasına ve çözüm önerilerinin geliştirilmesine katkı sağlayacak nitelikte.